Przekładnia zębata – charakterystyka ze względu na usytuowanie osi obrotu

W zależności od kąta nachylenia zębów jesteśmy w stanie uzyskać optymalne rozwiązania dla poszczególnych zadań. Przekładnia zębata posiada wiele rozmaitych wariantów, a każdy z nich lepiej sprawdza się w odmiennych sytuacjach i ma odmienne zastosowanie. Dzisiaj przedstawimy wszystkie stosowane warianty przekładni.

Różne rodzaje przekładni zębatych

Rozmaite nazwy przekładni zębatych pochodzą od zastosowanego w nich położenia osi obrotu. Poniżej przedstawiamy najczęściej wykorzystywane układy:

1. Osie równoległe – przekładnia walcowata

Jest to najczęściej stosowany typ przekładni. Jej osie są równoległe i leżą na tej samej powierzchni. W tym typie mamy do czynienia najczęściej z zębami prostymi lub skośnymi.

Osie równoległe – przekładnia walcowata

2. Osie wichrowate prostopadłe – przekładnia hipoidalna i ślimakowa

Przekładnie hipoidalną wyróżnia przesunięcie osi zębnika w stosunku do osi koła talerzowego. Zaletą takiego układu jest zdecydowanie większa obciążalność oraz cichobieżność. Bardzo często jest stosowana w samochodach.

Ślimakowa natomiast składa się z dwóch elementów – wirnika i koła z zębami. Przy tym rozwiązaniu moc jest przenoszona za pomocą dużego udziału tarcia, co sprawia, że stosowany jest tutaj mechanizm samohamowności.

Osie wichrowate prostopadłe – przekładnia hipoidalna i ślimakowa

 

3. Osie wichrowate nieprostopadłe – przekładnia hiberboloidalna

Posiada koła walcowe i zęby skośne. Taka konfiguracja pozwala na uzyskanie niemal zerowego tarcia, jednak nadaje się tylko do niewielkich obciążeń.

Osie wichrowate nieprostopadłe – przekładnia hiberboloidalna

 

4. Osie przecinające się – przekładnia stożkowa

Występują w niej osie prostopadłe, a zęby obu kół tworzą stożki, które toczą się po sobie. Najlepiej sprawdza się w warunkach, gdzie nagle trzeba zmieni kierunek przykazywania mocy

Osie przecinające się – przekładnia stożkowa