Przekładnia zębata w układzie sterowniczym samochodu

Differentialgetriebe2

Jak doskonale wiemy, prymarnym zadaniem przekładni jest transmisja mocy i zmiana parametrów ruchu. Łatwo się domyślić, że swoje zastosowanie znajduje także w samochodowych układach sterowniczych, ze względu na swoje uniwersalne i niezwykle praktyczne cechy. Dzisiaj przedstawiamy sposób działania przekładni w tego typu środowisku.

Rodzaje przekładni kierowniczych

Kolumna kierownicy, a dokładnie jej dolny wał, połączona jest z przekładnią kierowniczą (wśród mechaników panuje określenie maglownica), która może korzystać z różnorodnych rozwiązań. W zależności od wykorzystanego w pojeździe napędu możemy często zauważyć pewne rozwiązania. Dla samochodów z napędem tylnym najczęściej wykorzystuje się przekładnie, śrubowo-kulkowe, ślimakowe lub globoidalne. Przekładnia zębata natomiast występuje w pojazdach o napędzie przednim, chociaż wraz z rozwojem techniki przestaje to być regułą.

Sposób działania przekładni zębatych w układzie kierowniczym

Różne przekładnie mają różne sposoby funkcjonowania. Na przykład przekładnia śrubowo-kulkowa posiada nakrętkę, wewnątrz której znajdują się kulki łożyskowe, które zapewniają ruch. Nakrętka za to współpracuje z kołem zębatym, powodując obrót osi o dany kąt.

Przekładnia ślimakowa działa bardzo prosto. Obrót o konkretnym kącie odbywa się poprzez współpracę ślimaka – wału kolumny kierownicy ze ślimacznicą, czyli kołem zębatym z zębami śrubowymi.

W przypadku przekładni globoidalnej do mechanizmu przekładni ślimakowej dodana jest rolka, która jest obracana na skutek ruchu ślimaka.

Nie należy zapominać także o przekładni ciernej i jej zadaniu w funkcjonowaniu sprzęgła. Jak więc widać, przekładnia zębata ma wiele zastosowań w układach kierowniczych, a jej zastosowanie zależy od wykorzystanych technologii.